WYMAGANIA I PRZYPADKI UŻYCIA

WPROWADZENIE

W metodyce OMNIS przypadki użycia są deklaracją funkcjonalności określonego systemu, mającą na celu realizację postawionych na etapie analizy biznesowej wymagań funkcjonalnych. Oznacza to, iż w większości sytuacji, przypadek użycia powinien być skojarzony z wymaganiami funkcjonalnymi, z których spora część będzie skojarzona z krokami procesów biznesowych. Koncepcyjnie można uznać, iż relacje te określają biznesowy, niekwestionowany cel przypadku użycia.

W praktyce oznacza to, iż opracowany na etapie analizy biznesowej diagram wymagań, zostaje uzupełniony – zidentyfikowane wymagania biznesu (a w konsekwencji akcje procesów biznesowych, które stanowią źródło tych wymagań) zostają powiązane z przypadkami użycia, które mają za zadanie opisać sposób realizacji oczekiwanej funkcjonalności. Powiązanie ma znaczenie pragmatyczne – ustanawia zależność pomiędzy elementami opisu funkcjonowania organizacji a elementami opisu funkcjonalności tworzonego systemu, umożliwiając tym samym śledzenie wpływu zmian dokonanych na poziomie organizacji na projektowany system. Przyjęte rozwiązanie gwarantuje, iż opracowany model i zestaw wymagań stanowią spójną, wzajemnie wpływającą na siebie strukturę, pozwalającą na sprawne przeprowadzenie przedsięwzięcia budowy systemu IT.

Powyższy rysunek prezentuje koncepcję tego kroku metodyki. Na etapie analizy biznesowej ustalono, iż dany krok procesu biznesowego będzie mógł być realizowany zgodnie z oczekiwaniami, tylko wówczas, gdy środowisko IT udostępni określoną funkcjonalność, opisaną trzema wymaganiami. Informacja ta została opisana zależnościąami o stereotyoie <<refine>> łączącymi krok procesy z wymaganiami.  Na etapie analizy systemowej, diagram uzupełniany jest o przypadki użycia (w tym konkretnym rozwiązaniu – jednym) i ich powiązania z wymaganiami. Powiązania są reprezentowane przez zależności o stereotypie <<satisfy>>. Sposób realizacji deklarowanej funkcjonalności będzie opisany zgodnie z zasadami analizy odpowiedzialności.

Rola techniki w metodyce OMNIS

Wyprowadzenie przypadków użycia z wymagań funkcjonalnych skojarzonych z krokami procesów biznesowych stanowi kluczowy element metodyki OMNIS w zakresie zapewnienia śladowania wymagań funkcjonalnych pomiędzy etapami procesu wytwórczego.

Wykorzystywane języki i narzędzia

Wykorzystywanym w OMNIS środkiem wyrazu, są diagramy wymagań (SysML) bądź ich odpowiedniki.

UŻYTECZNE TECHNIKI

Nie znaleziono żadnych wyników

Nie znaleziono szukanej strony. Proszę spróbować innej definicji wyszukiwania lub zlokalizować wpis przy użyciu nawigacji powyżej.

AS Wymagania dla przypadków użycia

utworzone przez | kwi 28, 2022

AS Wymagania dla przypadków użycia

utworzone przez | kwi 28, 2022

Terminologia BPMN 2.0

Terminologia BPMN 2.0 zawiera autorskie tłumaczenie angielskich terminów z zakresu BPMN 2.0 na język polski. Celem dokumentu jest ujednoliceniu pojęć, pojawiających się coraz częściej w dokumentach analitycznych.

Plakat DMN – Modele decyzyjne

Plakat DMN (ang. Decision Model and Notation) Modele decyzyjne przedstawia konstrukcje, służące do opisu poziomów modelu decyzyjnego: poziomu wymagań decyzyjnych DRL (ang. Decision Requirements Level) oraz poziomu logiki decyzyjnej DLL (ang. Decision Logic Level). Na poziomie DRL specyfikowany jest graf DRG, przedstawiający strukturę obszarów podejmowania decyzji, zaś na poziomie DLL definiowane są wyrażenia w postaci tabel decyzyjnych (ang. Decision Table), wyrażeń tekstowych (ang. Literal expression) oraz wywołań (ang. Invokation).